Handel ludźmi - KPP Krosno Odrzańskie

Handel ludźmi, to temat, który w dalszym ciągu powoduje u młodych ludzi reakcję wypierania. Pierwsze słowa jakie słychać od nich, to –„po co o tym mówić, mnie to nie dotyczy”. Jednak już w trakcie spotkania, ich sposób myślenia zmienia się. Dowiadują się, że handel ludźmi to nie tylko wykorzystywanie osób do seks-biznesu, ale również handel organami, przymusowa – niewolnicza praca, nielegalna adopcja dzieci bądź wykorzystywanie ich do pornografii dziecięcej. Wiele osób wykorzystywanych jest do żebractwa bądź są tak zwanymi „słupami”, na których brane są kredyty czy też zmuszani są do czynnego udziału w przestępstwach. I tak naprawdę nikt z nas nie wie, kiedy może stać się ofiarą handlarzy. Dlatego ważne jest by świadomość o tym procederze była jak największa.

Pamiętajmy, że jeśli pojawia się ktoś, kto proponuje pracę na czarno, wyjazd w „atrakcyjne miejsce”, atrakcyjną prace wyłącznie dla kobiet, pracę, w której nie wymaga się znajomości języka, kwalifikacji i tym podobnym, czy też wyjazd w terminie uniemożliwiającym przemyślenie czy rozważenie danej propozycji, ułatwienie zdobycia dokumentów (na przykład paszportu) i przekroczenie granicy, bądź pokrycie wszystkich kosztów związanych z wyjazdem (przejazd, zakwaterowanie, dokumenty, wyżywienie) na poczet przyszłych zarobków, to są to sytuuje na które powinniśmy zwrócić uwagę, które powinny nas zaniepokoić, a już na pewno nie możemy przyjąć takiej pracy. Mając takie propozycje, poinformujmy najbliższą jednostkę o tym. W ten sposób możemy zapobiec czyjeś tragedii.

Jeśli jednak ktoś nam bliski wyjechał za granice, ale po wyjeździe do pracy osoba przestaje się kontaktować lub kontaktuje się, ale mówi bardzo krótko, rozmowy są często przerywane, nie chce podać adresu (telefonu), w trakcie rozmowy zawsze jest ktoś obok, mówi jakby była pod wpływem środków odurzających, może oznaczać to, że osoba ta padła ofiarą handlu ludźmi. Dlatego też zanim wyjedziemy dopełnij wszelkich formalności, upewnij się, że pracodawca istnieje. Pamiętaj także żeby zabrać ze sobąadres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc

Zanim wyjedziesz do pracy

• Dopełnij wszelkich formalności (sprawdź ważność swojego paszportu, dowodu osobistego i ewentualnych pozwoleń, zgromadź inne konieczne do podjęcia pracy dokumenty, na przykład: zaświadczenia potwierdzające Twoje kwalifikacje zawodowe),
• Dowiedz się jak najwięcej o procedurach i formalnościach, które obowiązują przy legalnym zatrudnieniu się. Im więcej wiesz, tym trudniej Cię oszukać,
• Korzystaj z ofert pracy od profesjonalnych pośredników, których istnienie można zweryfikować. Nie przyjmuj ofert i propozycji pracy od osób, które znasz krótko lub poznałeś /aś za pośrednictwem Internetu. Nie podejmuj pracy na czarno.
• Upewnij się, że tam dokąd wyjeżdżasz nie trzeba mieć pozwolenia na pracę. W krajach Unii Europejskiej obowiązuje zasada swobodnego przepływu pracowników ,więc Polacy nie potrzebują pozwoleń na pracę i pobyt, jednak poza Europą (na przykład w Ameryce) trzeba mieć pozwolenie na pracę,
• Sprawdź, czy pośrednik (firma pośrednicząła legalnie, to znaczy czy jest zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Agencji Zatrudnienia i posiada odpowiedni certyfikat (certyfikaty wydaje Urząd Marszałka Województwa właściwego ze względu na siedzibę
• Dokładnie czytaj wszystkie dokumenty, jakie pokazuje Ci pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Uważnie przeczytaj umowę. Pamiętaj: nie musisz jej podpisywać w biurze pośrednika, zabierz ją do domu i zapoznaj się z nią w spokoju. Pytaj o to, czego nie rozumiesz lub jest niejasne. Nie podpisuj dokumentu, którego treści nie rozumiesz,
• Jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, domagaj się pokwitowania!- spytaj wśród znajomych, może ktoś już korzystał z jego usług,
• Dowiedz się na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów wpracy ( na przykład w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś pośrednika o zobowiązanie na piśmie. Upewnij się, że Twój pracodawca istnieje!
• Poszukaj pracodawcy w Internecie, większe firmy z reguły mają swoje strony. Sprawdź, czy ma biuro i telefon stacjonarny- KAŻDA firma powinna mieć biuro,
• Przejrzyj fora internetowe. Są tam opinie o pracodawcach i pośrednikach. Jeżeli coś Cię zaniepokoi, postaraj się dowiedzieć więcej,
• Skontaktuj się z pracodawcą. Zapytaj, czy rzeczywiście szuka pracowników i oferuje takie warunki, o jakich mówi pośrednik,
• Upewnij się, że Twoje wynagrodzenie nie jest niższe niż płaca minimalna w danym kraju oraz, że jest zgodne z obowiązującymi stawkami wynagrodzenia dla zawodu, który wykonujesz,
• Zrób kserokopię dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i pozostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualne fotografie na wypadek gdyby były konieczne poszukiwania),
• Zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię, nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy,
• Ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz) na przykład raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłści powiedzenia tego wprost przez telefon: na przykład przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.

Zabierz ze sobą

• Adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc.
• Słownik lub rozmówki – jeśli nie jesteś pewna, czy dasz sobie radę z miejscowym językiem.
• Numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo będziesz mogła zatelefonować do Polski – tylko na numer telefonu stacjonarnego – nie komórki – o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku.
• Numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc.
• Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach Unii Europejskiej. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujemy Narodowy Fundusz Zdrowia pokryje koszty leczenia. Jednak nie wszystkie! Przed wyjazdem upewnij się jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
• Telefon komórkowy z aktywnym roamingiem.
• Pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na „czarną godzinę” , abyś miała za co wrócić do Polski.

Pamiętaj, że za granicą !

• Masz prawo do wyboru miejsca zamieszkania i swobodnego poruszania się po terytorium kraju w którym przebywasz. Nikt więc nie ma prawa więzić Cię, przetrzymywać ani zmuszać do czegokolwiek – także do pracy!
• Jeśli jednak spotkało Cię coś złego na przykład: stałaś się ofiarą przestępstwa, lub sama je popełniłaś i zostałaś zatrzymana przez policję, pamiętaj, masz prawo do obrony swoich praw! Twoje prawa za granicą mają obowiązek chronić polski konsul i policja.
• Możesz zgłosić na policji przestępstwo, którego ofiarą padłaś i wskazać winnych jego popełnienia. Jeśli trafiłaś na policję – czy to jako poszkodowana czy jako podejrzana, masz prawo do tłumacza – domagaj się tego.
• Jeśli jesteś podejrzana o dokonanie przestępstwa masz prawo do adwokata. Na Twoją prośbę policjant powiadomi o Twojej sytuacji polski konsulat.

Więcej na ten temat można znaleźć także na stronach internetowych :

Krajowego Centrum Interwencyjno – Konsultacyjnego dla Ofiar Handlu Ludźmi, Handel ludźmi infolinia dla ofiar oraz poradnictwo przedwyjazdowe numer telefonu 22 628 0120

Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę

LaStrada Fundacja Przeciwko Handlowi Ludźmi i Niewolnictwu, telefon zaufania 22 628 99 99